South Pacific ...

By Corinne and Paul

Book Preview

Picasa webalbum: hiero dus!

Puske en Ciske en de Zalige Zwijgzame Zuidzeekomkommer

Dag allemaal,

We zijn weer veilig thuis gekomen, geheel en al volgens schema enzo.
Koffers uitgepakt, gewassen en boodschapjes gedaan.
Het is fantastisch geweest, hadden we dat al niet gezegd?

Bij deze een foto, om af te sluiten in de stijl van Plukske en Likske. Doei!

P.S. .... en nu gauw plannen maken voor de volgende reis!

We'll be home on a monday....

Hi folks,
Can you guess where we're calling from? LAX! Los Angeles Airport dus.
De vlucht van Aitutaki naar Rarotonga en vervolgens door naar Los Angeles is goed verlopen, we zijn dus ongeveer halverwege de terugreis.
We zijn inmiddels ingecheckt en verzadigd, en hebben zowaar een internet-access point gevonden. Even de blog bijwerken, de voorlaatste keer.
We hebben een fijne reis gehad - veel gezien, heel veel gedaan en ontzettend genoten van alle belevenissen.

Tot gauw!

De laatste dag....

Kia orana allemaal, hoe is ie daar?

Hier is alles okay, ondanks de muggen.... ze vinden ons heel erg lekker, wij zijn zelf wat minder enthousiast.

Gisteravond hebben we een tentje in Mauri opgezocht om te eten, erg lekker en gezellig. Het tripje terug naar het resort, op de scootert (de vergelijking met Annie en Bob de Rooy gaat wel enigszins op), was wel apart. Het is hier stikdonker; je krijgt het gevoel in een zwart gat te rijden. Achter je helemaal niets, voor je alleen de straal van de koplampen, boven je een prachtige sterrenhemel en onder je zwart asfalt, waar af en toe een krab oversteekt. Er staat hier een behoorlijke noordoosten wind, haren zijn dus netjes in de plooi.

Vandaag dus de laatste dag op Aitutaki, de laatste dag van onze vakantie. We tellen de lange reis dus niet mee als vakantie.

Vanavond om 19.10 (12 uur vroeger dan in NL) vertrekken we naar Rarotonga, met Raortonga Air. Zie boven het vliegtuigje op het vliegveld van Aitutaki.

Om 23.45 vliegen we pas door naar Los Angeles, met Air New Zealand. Op zondagmiddag rond 12u zullen we op LAX landen (zondagavond in NL).

Om ca. 18u plaatselijke tijd vertrekken we met de KLM naar Amsterdam, waar we op maandag rond 13.15 hopen aan te komen.

Vandaag gaan we nog wat plaatsjes bekijken met de brommer. Het is nu zwaar bewolkt, maar (nog) wel droog. Kunnen onze teerverbrande huidjes een beetje bijkomen van al die zonneschijn. Verder zien we wel. Het is allemaal erg mooi geweest!

Tot de volgende blog!

Aitutaki!

Kia orana allemaal!

We zijn weer even in het internetcafe beland (Spiderco), even de zaak bijwerken.
Vandaag het hele eiland afgecrosst, ontzettend leuk zeg! Kunnen helaas nu geen foto uploaden, hebben geen kabeltje bij ons. We zijn onder andere de twee "bergjes" opgereden (Piraki en Maungapu (124m)) en 't laatste eindje omhoog gelopen en geklauterd. Ontzettend mooi uitzicht over het gehele eiland, de lagune, en alle kleine eilandjes in de lagune. De twee grootste stadjes (Amuri en Arutanga) hier stellen geen rukje voor - drie winkels en een verscholen benzinepomp. Voldoende om te leven, geen franje en dergelijke. Er zijn wel meer gehuchtjes en dorpjes, maar dat is allemaal zo kleinschalig. We kennen bijna iedereen op het eiland al van gezicht, je komt steeds dezelfde mensen tegen.
Het landschap is hier zo mooi! Heerlijk om er zo door heen te brommeren, hier en daar even te stoppen, een fotootje te maken, wat rond te lopen, even ergens wat te drinken, wat zullen we dit straks missen!

Hebben inmiddels begrepen dat de Maori's ooit vanuit de CookEilanden in Nieuw-Zeeland zijn beland, in de 14e eeuw. Dus mogelijk is mijn eerdere bewering niet juist geweest. Iets om op te zoeken thuis.

Verder hebben we net een stukje van een voetbalwedstrijd gezien, hahaha. Foto volgt ook morgen! Dames Aitutaki Blauw tegen dames Aitutaki Geel. Stand bij rust, zojuist, 2-0, met doelpunten van Kimberley en Jo.

Tot zover, tot de volgende blog!

6 oktober 2007 - hierbij de beloofde foto's

Het fenomeen zeekomkommer

Kia Orana!
Hoe is ie daar? Alles okay, hopen wij!
Hier alles goed. We zijn een paar daagjes uit de lucht geweest; op Aitutaki is het allemaal wat eenvoudiger en kleinschaliger. Nu zitten we de weblog en mails bij te werken via een telefoonlijntje, geen sinecure, want zo'n lage snelheid ben je echt niet meer gewend!

Woensdag hadden we een kort vluchtje van Rarotonga naar Aitutaki, zo'n 220 km naar het noorden. Eenmaal geland op het superkleine vliegveldje zaten we al snel op het resort, Samade on the Beach. De lagune van Aitutaki is geweldig! Het eilandje is slechts 9 km lang, de lagune heeft een omtrek van 45 km. Ons resort ligt direct aan zee, met een prachtig uitzicht over de lagune. Zulke kleuren blauw....

Gisteren hebben we een cruise gedaan, een cadeautje van het reisburo, Pacific Island Travel.
's Ochtends met een speedboot naar Honeymoon Island (geen toeval!). De boot stopte een eindje voor het eilandje, want we gingen eerst snorkelen. Wat is dat mooi daar! Om het eiland is een brede strook, met laag water. Dat gaat heel snel over in een diepte van ca. 7 meter. Het koraal is prachtig, vele soorten vissen. En die schelpen.... daar moet een andere naam voor worden verzonnen, het zijn knoepers van meer dan een halve meter groot!
Daarna zijn we naar Honeymoon Island gewandeld, zie foto hieronder. Op het eiland woont een kolonie sternen, met jongen. Verder woont er niemand op het eiland, er staan wel wat boogjes van bruiloften die daar zijn geweest. Heel apart, zo'n klein eilanje in het niets. Het barst er hier van overigens....



Na het eilandje te hebben bekeken zijn we naar One Foot Island gevaren. Ook dit eiland is onbewoond, maar heeft wel een postkantoor! Heel apart. We waren ons paspoort vergeten voor een stempel, dus hebben onszelf een kaart gestuurd, met dit stempel er op. En... het is werkelijk niet te geloven, maar het postkantoor heeft een kaart teruggekregen, waarop stond: "Groeten uit het Westland". Jij soms Aadje? :-)
Het verhaal over de naam van het eiland, One Foot (Print) Island, is overigens heel leuk, maar te lang om hier nu te vertellen.
Op het eiland hadden we lunch (met BBQ), en wat vrije tijd. Het weer was prachtig, dus we zijn het eiland rond geweest en hebben wat gezwommen. We hebben een bruinrood laagje gekregen om onze toch al bruine basten.
Laat in de middag zijn we terug gevaren met een catamaran.

Vandaag hebben we voor de komende twee dagen een brommert gehuurd. Vandaag is de laatste volledige dag, maar morgen zijn we hier ook nog een groot deel van de dag, dus wel fijn om mobiel te zijn. Aitutaki is erg klein, dus we gaan zo alle wegen af en alles bekijken. Grappig als je dat kunt zeggen....

Dan het fenomeen zeekomkommer. Simon uit Enschede had ons er al veel over verteld, op Drawaqa, maar we hadden ze nog nooit gezien. Op de Cook Islands sterft het van de zeekomkommers. Voor degenen die ze (ook nog) niet kennen: zwarte "drollen", een penislengte lang (22 cm, zeg maar...) en rubberachtig van consistentie (merkten we toen we er per ongeluk op gingen staan). Als je 'm op je schoent legt en opwipt, boven water, dan komt er water uit. Leg je 't op 't droge (even maar), dan beweegt het - het is dus een beest (wat we later bevestigd kregen). Sommige vangen zand, en worden dan helemaal grijs. Bizarre beestjes, maar ze blijven toch een beetje eng.

De Cook Islands zijn (ook weer) erg mooi! Anders weer dan Samoa en Fiji, maar dat is juist het leuke van deze reis, de variatie in gebruiken, cultuur, landschappen, enzovoorts. We prijzen ons dan ook erg gelukkig dat we deze reis hebben kunnen maken! Via deze weblog hebben we een indruk willen geven, vooral voor onszelf om wat eerste indrukken op te schrijven, hoe kernachtig soms ook. We hebben een beperkt aantal mensen van onze website verteld, en de mensen die gereageerd hebben: top, hardstikke leuk!

Mogelijk dat we nog een nieuwe blog hier maken, anders wellicht op LAX of pas weer thuis, om het rond te breien.

Tot ziens en mails allemaal, tot de volgende blog!

Witte broodsweken, witte stranden en een zwarte walvisstaart

Kia orana! Hoe is ie daar? Hier alles uitstekend.
Gisteren met de scootert lekker rond het eiland getuft. Was heerlijk! Om het eiland loopt een hoofdweg, die 32 km lang is. Paralel aan deze hoofdweg loopt een tweede, smallere weg, met vertakkingen het eiland in. Sommige van deze vertakkingen leiden naar wandelpaden of bezienswaardigheden, zoals "Highland Paradise". De term spreekt voor zich.... prachtig!


Ook aan de secundaire weg is veel moois te zien, vooral historische sites. Erg leuk en interessant, en alles is goed te bereiken. Wel goed de kaart lezen, want er staat weinig tot niets aangegeven.
Zo zijn we het hele eiland rondgeweest, en kwamen als van eigens weer uit in Avarua, capital of the Cook Islands. Toen we in een barrteje aan zee wat dronken, zagen we walvissen! Die grote staarten boven water, en af en toe een fonteintje van water. Prachtig gezicht, maar we waren uiteraard te laat voor een duidelijke foto.
We hebben in de stad gegeten. 's Avonds op de scootert, links rijden in het donker was een avontuur op zich, en lekker fris.

Vandaag hebben we nog even met de scootert wat rondgereden, en deze zojuist ingeleverd. Vanmiddag met de bus terug naar het resort, en nog wat snorkelen. Het weer is nu weer prachtig, dus dat wordt weer genieten.



Morgen verkassen we naar Aitutaki, hopelijk kunnen we vanaf daar weer verder berichten.
Tot de volgende blog!

Groeten vanuit Avarua

Kia orana!
Hoe is het daar? Hier alles okay? Het weer laat een beetje te wensen over: iets teveel bewolking voor de tijd van het jaar, zeg maar. We vermaken ons best hoor!
Gisteren hebben we een stukje van de cross-island walk gelopen. Mooie natuur hier, weer anders dan Samoa en Fiji. Ook hier kwamen we bij een waterval, liepen langs wat kleine plantages en werden verwelkomd door wat muggen.
's Middags nog een tijdje naar het strand geweest. Op het strand zijn niet zo veel schelpen, en als je een mooie vindt is deze vaak al bewoond door een kreeftje.
Gisteravond hebben we een barbecue gehad, was leuk, lekker en gezellig.

Vandaag zijn we met de bus naar Avaruagegaan. Paul heeft examen gedaan voor de brommert, dat moet hier, anders kun je zo'n ding niet huren. We hebben een echte rooie Yamaha brommert gehuurd. Dat examen is me ook wat.... Eerst in de rij om je aan te melden. Dan krijg je een papiertje, waarmee je naar een agent moet die het examen afneemt. Echter: je moet wel een brommert hebben! Maar een brommert wordt niet verhuurd zonder rijbewijs. Het examen bestaat uit een blokje rond, wel zo'n 800m! Oom agent rijdt er achter aan, krabbelt "PASS" op je papiertje, en dan mag je weer in de rij. Foto maken (bril af, niet geschoren dus een boeventronie) en dan weer een half uur wachten op het felbegeerde Cook Islands Drivers License! We mogen nu lekker met de brommert scheuren, wat we zo ook gaan doen. Er is veel te zien nog hier en de brommert is dan echt het makkelijkste vervoer, wat ook te merken is op de weg en in de rij bij het politieburo voor een rijbewijs.

Hieronder een plaatje, gisteren geschoten op het strand bij Palm Grove, het resort waar we nu verblijven.


We gaan zo brommeren, dus tot laters, to de volgende blog!

Kia orana!!

Dag allemaal, hoe is het daar? Aan de mensen die gereageerd hebben: hardstikke leuk en bedankt, heel fijn om wat te horen en te weten dat je aan ons denkt!
We zijn eergisteren van Fiji naar de Cook Islands gevlogen, een vluchtje van drie uur, over de datumgrens. Zoals al eerder vermeld, hebben we een dag gewonnen, en is onze huwelijksdag daarmee de langste dag van dit jaar. Een kwestie van goed plannen... :-)
Rarotonga, het eiland waar we nu verblijven, is maar een klein vlekje op de kaart. De omtrek bedraagt slechts 32 km. De levensstandaard hier is weer hoger dan op Fiji (en dus ook ten opzichte van Samoa). De bevolking is weinig oorspronkelijk meer: het eiland heeft lange tijd tot Nieuw-Zeeland behoort, en is er nog aan gelieerd. Er wonen hier dan ook veel mensen die afstammen van de Maori's.
De Cook Islands beslaan een oceaan-oppervlak van 2,2 miljoen km2, waarin 15 eilandjes liggen. Het aantal Cookers is zeer beperkt, niet meer dan 18.000 mensen. De Nieuw-Zeelandse dollar is hier het betaalmiddel, naast Cook dollars. De Cook munten zijn heel bijzonder van vorm evenals de afbeeldingen erop.

Gisteren zijn we met de bus (clockwise, er is ook een anti-clockwise bus) naar Avarua geweest, de hoofdstad van de Cook Islands in het noorden van Rarotonga, precies aan de andere kant van het eiland. Een mooi ritje! We zijn uitgestapt bij de zaterdagmarkt, Punanga Nui. Hardtsikke leuk, naast groente/fruit en ander voer veel t-shirts, beeldjes, souvenirs, en bloemenkransen. Wat direct opviel was het grote aantal toeristen ten opzichte van Fiji, wat nog duidelijk te lijden had van de militaire coup van afgelopen december. Daarna zijn we het stadje ingelopen: in feite niet meer een lange straat met leuke, authentieke winkeltjes. Alles straalt hier die leuke, vrolijke en toch zeer stijlvolle sfeer uit die je overal in de South-Pacific (voor zover wij gezien hebben) treft. Omdat de winkels hier op zaterdag al om 12u sluiten, zijn we na de lunch met de bus terug naar het resort gegaan, en hebben een tijdje op het strand doorgebracht.

We verblijven nu dus op het resort "Palm Grove", in het zuiden van Rarotonga. Op woensdag verkassen we naar een ander eiland, Aitutaki. Daar verblijven we drie nachten, en zullen dan ook een cruise maken van een dag langs onbewoonde eilandjes, een huwelijkskado van ons reisburo, Pacific Island Travel (kijk eens op die website!!). Later daar meer over, uiteraard!

Zowel Corinne als Paul hebben geen gsm-bereik op de Cook Islands....

Groeten en tot ziens/mails, tot de volgende blog!!

Ni sa moce, Fiji! Vinaka!!

Bula allemaal,

Een laatste groet vanuit Fiji..... Allereerst allemaal hartelijk bedankt voor de mails en smsjes naar aanleiding van onze bruiloft! Heel leuk!

We zijn zojuist met de helikopter van het resort naar Nadi Airport gebracht, wat een belevenis! Helaas kunnen we nu vanaf deze plek geen plaatje uploaden, maar wat een mooie foto's kun je maken zeg, vanuit zo'n wiekenwagen! De piloot maakte nog even een rondje om het resort op Matamanoa vast te kunnen leggen op de chip.
We hebben zojuist de laatste papierwinkel van de bruiloft afgerond, hebben even koffie gedronken en gaan straks naar de gate.
Het is nu zaterdag 29 september, kwart voor tien. We vliegen rond 12.15 naar Rarotonga waar we rond 17.30 aan zullen komen, op vrijdag 28 september.

Onze tijd in Fiji is fantastisch geweest, een echte aanrader. Niet alleen vanwege het klimaat; de mensen zijn echt super, en Fiji geeft een perfecte mix van cultuur, natuur en Westers comfort. Jammer dat we nu al weg gaan, aan de andere kant zijn we ook erg benieuwd naar de Cook Islands.

Ni sa moce, vinaka en tot de volgende blog!!

We zijn getrouwd!

Bula iedereen,

We hebben een nieuwtje: we zijn vandaag om 13u (en wel op 28 september, de weblog geeft niet de juiste datum aan) plaatselijke tijd op het strand van Matamanoa getrouwd! We hadden ontzettende mazzel met het weer, en alles was perfect geregeld. Wie heeft er immers twee Fijiaanse krijgers als getuige en een Fijiaans bruidsmeisje?
Uiteraard hadden we al een en ander voorbereid en moeten regelen in Nederland. Maar de "wedding coordinator" hier ter plekke, Pita, heeft een geweldige job gedaan en het ons hier erg naar de zin gemaakt. Na de ceremonie op het strand hebben we champagne gedronken en zojuist het diner gehad. Het is een heerlijke dag geweest!



We hebben niemand iets verteld van onze plannen. Sommigen kunnen dit misschien niet zo leuk vinden. We hebben lang getwijfeld, maar het is onze keus geweest om dit op deze manier te doen. Nogmaals, wij hebben een geweldige en bijzondere dag gehad. Al waren jullie er niet bij, maar jullie waren zeker in onze gedachten.

Morgen naar de Cook Islands, zoals al eerder vermeld, en dan start de honeymoon (goed aangevoeld Aad!). We gaan een dagje terug in de tijd.... twee huwelijksnachten dus! :-)

Ciao for now, ook van onze Italiaanse vrienden die foto's hebben gemaakt, ni sa moce!
Tot de volgende blog!

while snorkeling, on our wedding day

we met a giant manta ray

it said "oi oi oi"

i wish you happiness and joy

Zon!

Bula allemaal! Hoe is 't daar? Volgens ons niet zo goed, want van sommigen van jullie krijgen we geen enkele reactie...

Met ons is alles okay. De zon heeft zijn best weer gedaan, we hebben er flink van kunnen genieten vandaag. Heerlijk aan het strand, met een stevige bries.

Morgen onze laatste volle dag op Matamanoa, waar we iets speciaals van zullen maken. Op zaterdag (bij jullie vrijdag) vliegen we rond het middaguur (2 uur 's nachts bij jullie) naar de Cook Islands, en winnen we een dag. Twee maal 28 september dus... vergeet die datum niet.

Hierboven een plaatje van het strand hier, welke we eerder vandaag hebben gemaakt. Moeilijk kiezen uit de vele mooie foto's, misschieten kan eigenlijk niet!

Doei doei, morgen met meer nieuws vanaf Matamanoa! Tot de volgende blog!

Geblakerd en verzopen

Bula everybody! Dat is de kreet die we nu al zo vaak hebben gehoord! Hoe is het daar? Alles goed met jullie?
Hier is alles (weer) okay :-) Wat een dagen hebben we gehad, fantastisch. Het is teveel om op te noemen. Maandag met de zeilboot, de "spirit of the Pacific", van Denerau Port naar Drawaqa, het onbewoonde eiland.

Het paradoxale is dat op het moment dat je daar komt het niet meer onbewoond is, toch? Onze groep bestond uit 15 mensen (zelfs een baby, we konden dus echt Lost naspelen), waaronder twee Nederlanders, Joany en Simon uit Enschede. Verder een Engels stel, twee Australische meiden, Fijiaans/Canadees stel (met baby dus) en vier saaie Duitsers. Na een dagje varen, met een stevige bui onderweg kwamen om een uur of vier aan. Eerst naar de bure, direct aan het strand, eenvoudiger dan kamperen op camping 't Vissertje in Dordrecht. Na eerst wat gesnorkeld te hebben konden we aanvallen, gevolgd door wat lessen in de kava-ceremonie (waar we al echte cracks in waren) en de Polynesische dans. Dit alles ter voorbereiding van het bezoek aan een echt Fijiaans dorp, Muaira, op dinsdag. Paul was hierbij "spokesman" namens de Engelse chief, Nicky. Een erebaantje!
Op dinsdagochtend naar Muaira, een klein uurtje varen. Wat een weer hadden we, hier waren we voor gekomen. In zo'n dorp kijk je je ogen uit! Ongelofelijk, we hebben heel veel leuke plaatjes geschoten, teveel om hier nu te laten zien. De ontvangst door de chief en zijn dorpsgenoten, inclusief kava-ceremonie was heel bijzonder, en toch ook weer toeristisch lachwekkend (in retrospect).

's Middags heerlijk gesnorkeld, gezond, mandjes gevouwen van palmbladen, gesnorkeld, ... 's Avonds een lovo diner (geroosterd vlees en aardappels, in een kuil in de grond), en ter afsluiting een kampvuur op het strand, bij volle maan en sterretjes.... perfect allemaal!

Vannacht begon 't ineens te waaien, gevolgd door een regen, je houdt het niet voor mogelijk. In zwembroek met het speedbootje naar de zeilboot, alle bagage in plastic verpakt... Was eine Ellend, nicht? Op de boot droge kleren aan, en op naar Port Denerau. Onderweg nog een stop gemaakt op Mystery Island, een rondje gelopen en toen door. Om 16.00 stonden we op de wal, en stond er al iemand klaar om ons naar de helipad te brengen. Helaas, vanwege het slechte weer vlioog de helikopter niet, deze stond nog vast op onze bestemming, Matamanoa. Omdat het hier heel vroeg donker is, zouden we Matamanoa vandaag niet meer halen, wat niet zo praktisch is. We hebben een alternatief kunnen regelen, met de speedboot van Port Denerau naar Matamanoa. Een heel gedoe allemaal, en een hele hobbelige vaart (25 knopen en een kapitein die niet over het stuur uit kan kijken, in het pikkedonker...), maar uiteindelijk zijn we nu op onze bestemming.

Zo meteen lekker slapen, morgen weer verder. Het weer knapt weer op, en wij zijn inmiddels ook weer helemaal het mannetje en het vrouwtje. Doei doei, tot de volgende blog!!

What's it going to be then, eh?

Bula allemaal!
Hoe is het er mee? Hier wel fijn allemaal!
We zijn vanochtend vroeg uit Crusoe's Retreat vertrokken, richting Nadi, naar het Mercure hotel nabij de luchthaven. Nette kamer weer, we waren hier eerder, maar toch anders dan onze bure, zoals zo'n hutje ook wel wordt genoemd.
De auto is weer terug gegeven, alles ook goed gegaan met het rijden aan de andere kant.
Zo ongeveer op de helft van deze vakantie gaan we een andere fase in. Geen eigen vervoer meer immers! Morgen begint de cruise, en dan de special op Matamanoa voor we doorvliegen naar de Cook Islands. Maar later uiteraard meer daarover, als we een internetpunt vinden.

Er zijn zo veel dingen die je hier even niet kwijt kunt, indrukken, ervaringen, mensen, landschappen, je kent het wel. Jammer, want we zouden zo graag volledig willen zijn, al is het alleen maar om ht zelf niet te vergeten. De indrukken zijn overweldigend, en zitten vaak in de kleine dingen: de ceremonies als de zon ondergaat (op Fiji en Samoa), de padden 's avonds op de resorts, de homo's (en niet alle mannen met rok zijn homo), de vogels en de bloemen (mooi!), de geuren, de markten, het vee langs de weg, de mensen die zwaaien als je door een dorp rijdt, de "humps", de wagens (en trein) met rietsuiker, teveel om op te noemen en hopelijk zullen we niet vergeten. Verbazingwekkend hoe zo'n klein eiland zo veel verschillende landschappen kan hebben! Helaas te weinig gelegenheid om steeds te stoppen voor een foto....

Gisteren zijn we weer toegezongen, het traditionele afscheidslied van Fiji, "Isa Lei". Het lied hebben we nu enige keren gehoord, en krijgen het niet meer uit het hoofd. Toevallig vonden we vandaag de tekst in een folder. Ook om niet te vergeten.
De drie dagen cruise, langs de Yasawa eilanden en overnachten op een onbewoond eiland (Barefoot eiland, nemen toch slippers mee hoor :-)), zullen ook onvergetelijk worden, edoch internetloos. We hopen vanaf Matamanoa een nieuwe blog te kunnen posten.
Dus tot die tijd: ni sa moce, vinaka en pas uwe zelve!

Tot de volgende blog!!

Suva revisited

Bula allemaal, hoe is 't er mee?
We hebben weer een vraag gekregen: dit keer van twee collega's van de DAI. Men vroeg zich af wat nu precies de kava-ceremonie inhoudt. Leuk dat je dit vraagt, want toevallig hebben we dit gisteren "ondergaan". In de middag reeds was iemand bezig met het fijnstampen van wortels van de peperplant in een hoge, smalle koperen pot, met een lange dunne staaf. Voor iedere stamp wordt de zijkant van de pot aangetikt, resulterend in een hoge pling. Het geluid gaat dan ook: pling-stamp-pling-stamp, etc. 's Avonds begon de ceremonie. Iedereen op een cocosmatje rond een grote kom van hout. Hierin enige liters water. Vervolgens wordt de fijngestampte wortel in een doek gedaan en geweekt in het water. Het goedje wordt een beetje gekneed (extractie). Het water wordt wit/beige van kleur.
Dan wordt er wat gepreveld, geschreeuwd en gezongen. Vantevoren is een chief aangewezen, die moet waken over ieders welzijn en -bevinden. Er wordt een kommetje (halve cocosnoot-schaal) van de derrie opgeschept, en deze wordt aan iemand aangeboden. Als je de kom wilt leegdrinken, klap je een keer in je handen (op Fijiaanse wijze, dat dan weer wel) en pak je de kom aan. Je roept "BULA!!" en drinkt de kom leeg, in 1 teug. Daarna geef je de kom terug, klapt drie keer en kijkt zo stoer mogelijk. Eerlijk is eerlijk, het ziet er smeriger uit dan het is, maar het valt mee. Het lijkt wel wat op zoethout. Je tong raakt een beetje verdoofd. De chief is de baas, en na de eerste ronde volgden er nog twee.... Het was nog lang onrustig op het resort....

Vandaag naar Suva geweest! Het was wel droog, maar niet heel zonnig, dus geen weer om te bakken maar om wat te doen. Suva dus. Wat een stad! De hoofdstad van Fiji, met een deel wat vooral uit markt en India-winkeltjes bestaat. Geinig, superdruk en chaotisch. Er is ook een meer westers deel, waar de ketens zitten (McD, KFC). Suva was een leuke ervaring, een goede keuze derhalve. En.... een foto van de haven. En Rob, hoop dat deze in de smaak valt. Er zijn er meer hoor!

Laat de vragen verder maar komen! Tot de volgende blog!

Nog even...

Helaas geen foto (vooralsnog) van de haven van Suva (sorry Rob, druk verkeer, geen bewegwijzering en stortregen). Wel wat andere plaatjes, de internetverbinding is helemaal niet zo slecht. Hieronder een foto van ons tijdelijke wagentje, op de fijne weg (Kings Road).

De datum van de laatste blogs klopt overigens niet, het is hier al vrijdag 21 september!

Ni sa moce, tot de volgende blog!

Another day in paradise

Bula!
Hoe is ie daar? Hier alles okay!
Gisteravond was er in het resort een "bonte avond". Muziek, dansers en danseresjes, metname de muziek was erg leuk. Net als op Somoa worden er heel aparte maar zeer strakke ritmes getrommeld en geroffeld op een uitgeholde boombast. Veel liedjes worden in koor gezongen, de mannen en vrouwen zingen een soort vraag-en-antwoord-spel. Het doet een beetje Zuid-Afrikaans aan, maar wie weet hebben de Zuid-Afrikanen het wel van de Poly- en/of Melanesiers gepikt!
We zijn vanmorgen vroeg vanuit Rakiraki vertrokken. De zon scheen een roei in de reet, het was al heel vroeg warm. Na een kilometer of veertig ging de asfaltweg over in een grindpad. Toen dat kilometers lang duurde, vonden we dat toch wel verdacht. Maar we wisten toch zeker geen afslag te hebben gemist... Navraag leerde dat we goed zaten. Maar de weg werd steeds slechter, bizar af en toe. We kwamen midden in de jungle. We hebben het nog een keer of drie gevraagd, maar steeds werd bevestigd dat we goed zaten. Dat bleek ook zo te zijn! Het heeft ons prachtige platen opgeleverd, die we bij gelegenheid nog wel eens laten zien. De internetverbinding is nu traag, en laat het uploaden van een foto waarschijnlijk niet toe.
We hebben veel vragen gekregen over het uiterlijk van de Fijianen. Hierin beschreven we dat ze er anders uitzien. Hoe dan? De vrouwen hebben wat lang kroeshaar. Van een afstand is het net of ze een zwarte motorhelm op hebben. De mannen lijken nog het meest op Amerikaanse basketballers. Vandaag, toen we in de jungle reden, werden we menigmaal verrast door zowel mannen als vrouwen die uit de bossage kwamen met een kapmes van een halve meter. Echter: gewoon zwaaien en lachen, men zwaait in het algemeen heel vriendelijk lachend terug!
Na een rit van ca. 3 uur door de jungle kwamen we vlak voor Suva weer op een asfaltweg... een genot! Toen begon het ook te regenen, en niet te zuinig! Tegen 15 uur hadden we 235 km afgelegd en waren bij bij ons resort, het best bewaarde geheim van Fiji: Crusoe's Retreat. Mooi park, aan zee, met prachtige schelpen die je uit het water kan plukken. Er wordt hier veel georganiseerd, dus straks even plannen maken voor morgen. Het hutje is leuk: weer zeer origineel, met rieten dak, houten vloer maar wel net sanitair. Vanaf het resort kun je zo een authentiek dorp inlopen. De medewerkers van het resort wonen daar in het algemeen. Wel eerst melden bij de chief.....
Later weer meer!
Vinaka en ni sa moce! Doei doei, tot de volgende blog!

Bula vanuit Rakiraki

Hallo allemaal, hoe is 't daar?
Hier alles okay, we zijn nog niet opgevreten door de kannibalen.
Gisterochtend, om 3 uur plaatselijke tijd, zijn we aangekomen op Nadi Airport, na een vluchtje van krap twee uur. Wel hebben we een dag verloren door het overschrijden van de datumgrens. We hebben een behoorlijke tijd op het vliegveld doorgebracht, maar er was zoveel te zien dat de tijd vloog. Wat een mensen, wat een gekken...
Eenmaal geland op Fiji de gebruikelijke toestanden: douane, ophalen bagage, vouchers inwisselen... en een dollemansrit met de taxi naar het Mercure hotel. Na een paar uurtjes slaap kwam er iemand van het reisburo om enige zaken te bespreken en de man van Avis, met de Toyota Rav4. Hadden we eerder deze week op Samoa een automaat, wat toch ff wennen was, nu een auto met het stuur aan de rechterkant. Tot nog toe valt het rijden aan de linkerkant mee. Het enige wat niet went is het richting aangeven: de ruitenwissers zullen morgen al wel versleten zijn.

Fiji is erg mooi! Heel anders dan Samoa: Samoa is wat oorspronkelijker, heeft een minder gecultiveeerd landschap. Hier in Fiji zie je juist veel suikerrietplantages, op de hellingen van de bergen. Fiji geeft een weidsere indruk dan Samoa. Langs de kust van Fiji bevinden zich vele eilandjes die liggen te schitteren in het blauwe water. De rit van het Mercure hotel naar het Wananavu resort nam ruim drie uur in beslag, inclusief vele foto-stops.

Het Wananavu resort, vlakbij Rakiraki, ligt schitterend. Wananavu betekent dat dan ook (schitterend dus). We wonen in een hutje, met uitzicht over de oceaan. Vanaf de hoofdweg is het een kilometer of 4 over een hobberdebonkweg.
De Fijianen zijn erg aardig, maar minder spontaan dan de Samoanen. De helft van de bevolking is Indisch, een erfenis van het Engelse plantage verleden. De andere helft is Fijiaans. Fijianen zijn een heel ander volk. Het lijkt alsof beide groepen langs elkaar leven. Op het resort werkt een serveerster die meegedaan heeft met de South-Pacific Games. Ze speelde in het vrouwenvoetbalteam en ze hebben de bronzen medaille gewonnen.

Vandaag dus even in Rakiraki, waar we een internet-cafe hebben gevonden. Rakiraki stelt niet veel voor: modderige straten, een marktje en veel winkeltjes van Indiers. Vanmiddag zullen we waarschijnlijk aan het zwembad en in de zee verkoeling zoeken. Het is lekker warm, zonnig met wat wolkjes aan den hemel.
Morgen verkassen we naar de Coral Coast in het zuiden, een lange rit. Wellicht kunnen we daar weer verder kond doen van onze verrichtingen en belevenissen. Tot de volgende blog!!

O ja, Paul heeft hier geen bereik met de gsm, Corinne wel. 't Is maar dat je 't weet....

Laatste dag in Samoa

Talofa Lava! Hoe is 't er mee? Dank allemaal voor de geweldige stroom aan reacties op onze website, we kunnen het haast niet verwerken.... touching!

Zaterdag 15 september zijn we met de ferry naar het eiland Savai'i gevaren. Een hele belevenis: ontzettend druk met Samoanen en Samoaantjes die toevallig die dag ook naar Savai'i moesten. De scholen beginnen weer, het leven heeft een tijdje plat gelegen vanwege de South Pacific Games die hier onlangs waren.
Vanaf de haven in Savai'i, in het zuidoosten, zijn we meteen naar het resort gereden, in het noorden van Savai'i. Normaal slechts een uurtje rijden, maar onderweg kwamen we zulke mooie plekjes tegen dat we af en toe stopten om foto's te maken. Onder andere van de lavavelden, een bizar landschap. Na het inchecken in het hotel bleek een zijkant van de auto er bij te hangen. Dat is gelukkig inmiddels gefixt door misschien wel alle mannen uit het dorp :-)
Zaterdagmiddag hebben we niet veel meer gedaan dan een beetje bij het strand rondhangen en af en toe de zee in. Het is hier erg warm, en de zee brengt niet veel verkoeling. Af en toe begint het te regenen, kort en hevig, maar dat betekent niet dat de zon niet schijnt, hier krijg je het allemaal tegelijk. Het resort was prachtig, een nieuwe bungalow (fale) en uitzicht op het strand... 't Eten was er prima, een paradijsje daar!

Gisteren, zondag, zijn we het eiland (Savai'i nog steeds) rondgereden. We hebben een aantal plekken aangedaan: de watervallen in het zuiden (Afu Aau), de Tia Seu pyramide er vlak naast (met een fikse wandeling door de jungle), de blowholes in het zuidwesten (met een oude gek die er cocosnoten ingooide!) en de Peapea caves. Iedere kant van het eiland is weer anders, heel mooi. Op de weg was het een drukte van belang: veel kerkgangers, in hun witste kleding, en verder varkens (veel!) en honden, een verdwaalde koe. Voorzichtig rijden dus....

Vandaag weer terug op Upolu. Nu dus de blog even bijwerken in Apia. We hebben een boot eerder naar Upolu genomen, omdat er verder op Savai'i niet zo veel meer te doen was. We zijn nog wel in de shopping mall beland: een supermarkt, een postkantoor en een reisburo. Allemaal heel eenvoudig. Nu in Apia, toch de hoofdstad, waar iets meer te beleven is. We moeten nog aardig wat tijd doden, want ons vliegtuig vertrekt pas om 2u vannacht (lokale tijd). Om 3u landen we in Fiji, een vlucht van 2 uur maar het kost ons een dag in verband met de datumgrens. We hebben dan even een kamer, krijgen om 12u de auto en zullen dan naar het resort rijden.

Hopelijk kunnen we daar weer verder bloggen. Doei doei....!!

Apia en Upolu

Hi hi, hoe is ‘t daar? Hier alles wel, prachtig weer, mooi eiland (Upolu) en Samoanen zijn zo aardig en vriendelijk…
Gisteren hebben we een uitstapje gemaakt naar Apia, met de shuttle van het resort. Apia is de hoofdstad van Samoa, en er is wellicht nog minder te beleven dan in Delft-zuid. Toch hebben we ons prima vermaakt, omdat alles zo anders is. De overvolle bussen, die gewoon open zijn en waar een keiharde muziek uitkomt. De vlooienmarkt, waar van alles te koop is (mooie T-shirts!), en waar het gezellig is (maar ook bloedheet). Het tempo van de mensen: onthaasten gaat hier best. Maar vooral de vrolijkheid en vriendelijkheid van de mensen: een glimlach en je krijgt een volle lach terug. Men is heel belangstellend : waar je vandaan komt, hoe je « hello », « thank you » en « goodbye » zegt in het Nederlands, hoe lang je hier nog blijft en wat je van Samoa vindt. Met name het Samoa museum was erg interessant ! Leuke tentoonstelling, onder andere over de tijd dat Samoa in handen was van de Duitsers.

Op Upolu leeft men in de dorpen langs de weg. Vele dorpen zijn nog versierd vanwege de South Pacific Games, enige weken geleden. Varkens en honden schooien langs de weg, de Samoanen zelf zitten, wachten, werken of wassen zich langs de weg, en men woont in eenvoudige huizen zonder muren. Opa en oma liggen vrolijk in de tuin begraven te wezen…. ‘s Lands wijs, ‘s lands eer.
Vandaag hebben we de auto gekregen en hebben een rondje over Upolu gemaakt. Veel gezien, prachtige natuur: bossen en bergen (de Alpen, maar dan met palmbomen), watervallen en prachtige kustlijnen. Alles is hier nog ongerept en natuurlijk, schoon en doet onbedorven aan. Men is echter zo christelijk als wat: alle tovergeloven vind je hier, van de gangbare (katholicisme en protestantisme) tot secte-achtige zaken (7e dag Adventisten, Bahia....). In de Bahia temple hebben de de manager ontmoet: een Iranier die via de VS in Samoa is beland. Zo weggelopen uit een boek van Ira Levin… wat een engerd. Eet vast dode kindjes in zijn vrije tijd.

We hebben het dus (ondanks de Bahia-man) erg naar ons zin! Kijk maar eens naar de foto hierboven... Morgen zullen we overvaren naar Savai’i, het grootste eiland van Western Samoa. Wellicht melden we ons dan weer, bij aanwezigheid van een internet-verbinding.
SMSen gaat trouwens slecht (na 3-7 keer proberen gaat ‘t berichtje weg), maar ontvangen lijkt wel goed te gaan. Spam ons dus maar! :-)
Tot de volgende blog!!

Groeten uit Samoa!

Hi hi allemaal, hoe is ‘t er mee? Hier alles okay! De dagen in Los Angeles waren erg leuk. We hadden perfect weer (zon!), en geen last van een jet-lag of wat dan ook. De dag dat we aankwamen zijn we naar Santa Monica geweest. Een dag later (de dag van vertrek) naar Venice. Venice Beach was erg leuk: langs de boulevard veel “artiesten”, kraampjes en winkeltjes. Op het strand was het heerlijk.
Aan het einde van de tweede dag zijn we naar Samoa gevlogen. De vlucht verliep voorspoedig en om half vijf (een uur vroeger dan verwacht) landden we al. Om zes uur ‘s ochtends waren we al op de kamer; het werd net licht.
Gisteren hebben we een groot deel van de dag aan het strand doorgebracht. Er valt hier af en toe een tropische bui, maar het is lekker warm en de watertemperatuur is hemels.
Vandaag naar Apia met de bus. Morgen krijgen we de auto en gaan we het eiland rond.
SMSen is een groot problem, we krijgen de berichten niet verzonden.
Tot de volgende blog!

We zijn er klaar voor...

Alles is ingepakt, de koffers zijn naar beneden gesjouwd en het huis is aan kant. Nog ff eten, tukje doen en op naar het vliegveld. De vakantie kan beginnen, hoorrrrrrrrr!

Hotel locations

Los Angeles

Hilton Airport Hotel

Samoa

Aggie Grey Lagoon Resort (no. 5 on the map) 12.09.07 - 15.09.07
Le Lagoto Beach Fales (no. 9 on the map) 15.09.07 - 17.09.07


Fiji

Wananavu Resort (no. 15 on the map) 19.09.07 - 21.09.07
Crusoe's Retreat (no.7 on the map) 21.09.07 - 23.09.07

Matamanoa Island Resort (no.2 on the map) 26.09.07 - 29.09.07

Cook Islands


Palm Grove Lodges (no. 2 on the map) 28.09.07 - 03.10.07

Samade on the Beach (no. 2 on the map) 03.10.07 - 06.10.07

Travelling scheme

Trip to the Pacific Islands

Monday 10.09.07
Amsterdam – Los Angeles CA KL 0603 08.10 - 10.25
Hilton Airport Hotel, Los Angeles CA - 1 night

Tuesday 11.09.07
Los Angeles – Apia Faleolo (SAMOA) NZ 0027 23.15 – 05.30 (12.09.07)

SAMOA

Wednesday 12.09.07 – Saturday 15.09.07
UPOLU ISLAND (West Coast)
Aggie Grey’s Lagoon Resort – 3 nights

Saturday 15.09.07
Ferry from UPOLU ISLAND to SAVAII ISLAND

Saturday 15.09.07 – Monday 17.09.07
SAVAII ISLAND (Southeast)
Le Lagoto Beach Resort – 2 nights

Monday 17.09.07 Ferry back to UPOLU

Tuesday 18.09.07
Apia Faleolo – Nadi (FIJI) FJ 0252 02.05 – 03.05 (19.09.07!)

FIJI

Wednesday 19.09.07
Mercure Hotel, Nadi Airport

Wednesday 19.09.07 – Monday 24.09.07 VITI LEVU
19–21.09 - Wananavu Resort, Raki Raki (North Coast) – 2 nights
21–23.09 - Crusoe’s Retreat, Coral Coast (South) – 2 nights
23.09 - Mercure Hotel, Nadi Airport – 1 night

Monday 24.09.07 – Wednesday 26.09.07
Sailing Safari, departure from DENERAU
MAMANUCA ISL.- 2 nights

Wednesday 26.09.07
Arrival in NADI, transfer by heli to MATAMANOA ISLAND

Wednesday 26.09.07 – Saturday 29.09.07 MATAMANOA ISLAND
Matamanoa Island Resort – 3 nights

Saturday 29.09.07
From Matamanoa Island by heli to NADI airport

Saturday 29.09.07
Nadi – Rarotonga (COOK ISLANDS) NZ 0044 12.15 – 17.30 (28.09.07!!!)

COOK ISLANDS

Friday 28.09.07 – Wednesday 03.10.07 RAROTONGA ISLAND
Palm Grove Lodges – 5 nights

Wednesday 03.10.07
Rarotonga - Aitutaki GZ 0614 10.30 – 11.20

Wednesday 03.10.07 – Saturday 06.10.07 AITUTAKI ISLAND
Samade on the Beach – 3 nights

Saturday 06.10.07
Aitutaki – Rarotonga GZ 0619 17.40 – 18.30
Rarotonga – Los Angeles NZ 0014 23.40 – 12.10 (07.10.07)

Sunday 07.10.07
Los Angeles – Amsterdam KL 602 17.50 – 13.15 (08.10.07)

Back home - empty wallets, but with chipcards full of beautiful pictures and heads filled with memories